Toprak; atmosfer, hidrosfer, litosfer ve biyosfer katmanlarının birleşiminden oluşan bir girişim katmanıdır.   Bu   katmanlardan   birinin   olmaması durumunda oluşan materyal, toprak olarak tanımlanamaz. Toprağın verimlilikle ilgili unsurları, derinlere indikçe azalır. Anız yandığı zaman toprağın en verimli üst katmanlarında önemli verimlilik unsurları zarar görür. Anız yangınları sırasında 0-5 cm derinlikte 250 0C’ye ulaşan sıcaklıklığın etkisi ile bu bölgedeki biyolojik aktivite (biyosfer),  nem (hidrosfer) ve verimlilik için en önemli parametrelerden biri olan organik madde yok olur. Anız yangınları sayesinde toprağın üst katmanlarında bazı toprak sferleri (biyosfer ve hidrosfer) kaybolur ve toprak, tanımına uymayan bir materyale dönüşür. Daha sonra bu materyal, toprak işlemeyle zarar görmemiş ya da daha az zarar görmüş topraklarla karıştırılır. Bu karışım sayesinde toprağın kaybolan bazı özellikleri kısa sürede eski haline dönerken, bazı kaybolan değerleri asla geri kazanılamaz. Her yıl uygulanan bu tür yöntemlerle giderek verimliliği düşen topraklardan iyi bir ürün almak isteyen üretici, daha fazla toprak işleme ve kimyasal kullanma yollarına başvurarak ekonomik ve ekolojik problemlere neden olmaya başlar. Her yanlış uygulama gibi anız yakma ile de geri dönüşümü mümkün olmayan kayıplar birikmeye başlar. Zamanla bu birikimler toprak verimliliğini önemli derecede etkiler ve toprak çoraklaşarak tarım yapılması mümkün olmayan bir materyale dönüşür. Toprak, bünyesinde milyarlarca yaşam formunu barındıran ve binlerce canlı türünün hayatında çok önemli roller oynayan canlı bir sistemdir. Her ne sebeple olursa olsun ateşle sterilize edilmesi doğru bir uygulama yöntemi değildir.

Toprakta genel olarak, bakteri, aktinomiset, fungus, alg, protozoa, böcek ve toprak solucanları bulunur. Bu canlıların sayısı ve aktivite düzeyi iklim, toprağın yapısı, reaksiyonu, su tutma kapasitesi, organik madde miktarı, tuz, N, P, K, kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve S içeriği ile toprak üzerinde bulunan bitki örtüsü gibi çeşitli faktörlere bağlı olarak değişiklik gösterir. Toprak verimliliğinde çok önemli görevleri olan toprak canlılarını olumsuz etkileyen anız yakma gibi yanlış tarımsal uygulamalar, yukarıda sayılan organizmaların zamanla yok olmasına neden olur. Biyolojik çeşitliliği azaltan anız yangınlarının olumsuz etkileri zaman içerisinde topraklarda çoraklaşma yaratır.

Toprağın bitki ile kaplanmasıyla erozyonun yüzde 60 ile yüzde 90 azalma olmaktadır. Anızlı tarlada kış yağışlarını tutma oranın yüzde 37, anızı yakılan tarlada ise yağışların tutulma oranının yüzde 9 olarak belirlenmektedir.  Çiftçilerimizin toprakta yabancı ot, ot tohumları, haşere ve benzeri atıkları azaltmak için anızları yaktığını belirterek, anız yakmanın toprağın kimyasal ve fiziksel yapısını etkilemektedir. İdeal bir toprak hacminin yüzde 50’sinin katı, yüzde 25’inin sıvı ve yüzde 25’inin de havadan oluşması gerekmektedir, ‘Ayrıca toprakta yüzde 5 organik madde olmalı. Türkiye topraklarının yüzde 70’inde organiklik oranı yüzde 1’in altında. Anızların yakılması önlenerek toprakların organiklik oranlarını artırabiliriz. Toprağın organiklik oranındaki artışa paralel olarak toprak verimliliği yükseltilmiş olur.

Hasat sonrası tarlada kalan bitki saplarını bir değeri olmadığı için; böcek ve diğer zararlıları yok etmek, çeşitli hastalıkları önlemek, toprak işlemede kolaylık sağlamak ve anızın çok kolay, çabuk ve masrafsız şekilde yok edilmesini sağlamak gibi gerekçelerle anızları yakmaktadırlar. Oysa modern tarım tekniğinde anız yakmak son derece yanlış olup, yakma sonucu meydana gelen zararları telafi etmek mümkün değildir.

1. Bitkinin büyümesinde büyük önem taşıyan toprağın canlı üst kısmı yani organik maddesi de yanmaktadır.

2. Toprağın erozyona karşı dayanıklılığı azalmaktadır, oysa anız değerli olan toprağı su ve rüzgâr erozyonuna karşı korumaktadır.

3. En fazla toprak kaybı anız yakılan topraklarda meydana gelmektedir, en az toprak kaybının ise hasattan sonra anız yakılmadan gölge tavında sürüm yapılan tarlalarda olmaktadır.

4. Anızı yakılan toprağın su tutma gücü azalmaktadır. Toprak yağmur suları ile taşınır ve toprak içerisinde toprağın açtığı kanallar çöktüğü için su depolanmaz

5. Anız yakılması ile Kök Çürüklüğü ve Ekin Kurdu (Zabrusun) yok edilmesi mümkün değildir. Takip eden yıllarda kök çürüklüğü hastalığı artmaktadır.

6. Anız yakma ile toprağın doğal yapısı bozulmakta ve verimliliği düşmektedir.

7. Havayı kirletmekte ve yükselen dumanların özellikle yol kenarlarında görüş mesafesinin engellenmesi sonucu can ve mal kaybına yol açmaktadır.

8. Toprak verimliliği azalır

9. Toprak canlılarının beslenme ortamı yok edilir

10. Toprak canlılarının bıraktığı birçok maddelerle oluşturulan yaşam ortamı yakılarak yok edilir.

11. Toprak yel ile üfürülerek sel ile süpürülerek erezyona (taşınarak) uğrar.

12. Toprak yorgunluğu artar.

13. Doğal denge bozulur

14. Orman yangınlarının çıkmasına sebep olurlar

15. Anızla birlikte çok zaman diğer komşu tarla ve bahçeleri de yanmaktadır

16. Anız yakılan alanlar yol kenarında olması yoldan geçen arabaların görüş mesafesini azaltarak ölümcül kazalara sebep olmasıdır.

Hasat sonrası özellikle kalın saplı bitkilerden olan ayçiçeği, mısır ve tütün gibi bitki sapları parçalanmaz ise toprakta geç çürüyeceğinden bir sonraki ekilecek olan mahsule ciddi oranda engel olabilecektir. Ayrıca geç çürümeden dolayı toprak organik maddece de fakirleşmektedir. Bu nedenle topraktaki kaba sapların sap parçalama makineleri ile parçalanarak toprağa karıştırılması gerekmektedir. Toprakta hasat sonrası kalan bitki artıklarının kolayca çürüyebilmeleri ve ekim-dikim gibi işlemlerde sorun oluşturmalarını engellemek için kesilerek parçalanmaları gerekmektedir. İyi bir tohum yatağı hazırlığı ve ekim makinelerinin tıkanmadan çalışabilmesi için yüzey artıklarının parçalanarak toprağa karıştırılmaları veya toprak yüzeyine düzenli olarak yayılmaları gerekmektedir. Aksi bir durum tohumun yerleştirildiği toprak tabakasının sıcaklığının düşmesine bunun sonucunda çimlenme ve hasat tarihlerinin gecikmesine, bitki gelişiminin zayıflamasına, verim azalmasına ve hastalık ile zararlıların gelişmesine uygun bir ortamın oluşmasına neden olmaktadır. Sap, saman, anız gibi yüzey artıklarının parçalanarak toprağa karıştırılması veya tarla yüzeyine yayılmalarında sap parçalama makineleri, dişli tırmıklar vb.leri kullanılmaktadır. Sap parçalama makineleri, hasat sonucunda toprak üzerinde kalan bitki saplarının parçalanıp temizlenmesi ve tekrar toprağa kazandırılması amacı ile kullanılan makinelerdir. Pamuk saplarının makineyle parçalanıp değerlendirilmesiyle ilgili yapılan çalışmalarda, pamuk saplarının parçalanıp tekrar toprağa karıştırılması durumunda, pamuk bitkisinin topraktan aldığı azotun %48’inin, fosforun %41’inin ve potasın %74’ünün tekrar toprağa dönecektir.